Hi Joshua, in de zaak Nunspeet gaat de procedure over (niet) openbaarmaking van het memo van de gemeente Nunspeet wegens persoonlijke beleidsopvattingen, niet om weigering wegens concepten.
Voor meer informatie over de ‘weigergrond’ concepten, kan je meer lezen in ons topic Concepten in de categorie Kennisbank.
Over persoonlijke beleidsopvattingen in het algemeen kan je ook meer lezen in ons topic Persoonlijke beleidsopvattingen.
Ook schreven we eerder een blog over persoonlijke beleidsopvattingen:
Dit is het deel uit het blog hierboven dat daarover gaat:
In deze zaak van 11 januari 2024 ging het om een memo over een bestemmingsplan in de gemeente Nunspeet, Gelderland, waarin een ambtenaar de wethouder had gewezen op tekortkomingen en hoe die hersteld konden worden. De gemeente had het memo in zijn geheel geweigerd openbaar te maken.
Daar maakt de rechtbank korte metten mee, om te beginnen al omdat onder de Woo wat als persoonlijke beleidsopvatting geldt zoals gezegd is aangescherpt. ‘Een groot deel van de memo bestaat namelijk uit feiten die geen persoonlijke beleidsopvattingen zijn, zoals de vaststelling van het feit dat een bepaald onderzoek niet is verricht’, ‘de conclusie van de gemeente dat geen andere aanvraag is gedaan voor de bouw van een object’ en ‘de opmerking dat in de … overeenkomst is opgenomen dat de gemeente een bepaald onderzoek moet laten verrichten.’
Hele traject
Maar daar blijft het niet bij. De rechters zijn duidelijk beter dan ik in het begrijpen van wetstoelichtingen en stellen vast dat hieruit blijkt dat de wetgever heeft gedoeld op besluiten ‘in de bestuurlijke zin’, niet alleen formele besluiten.
‘De memo is opgesteld in het traject van het ontwerpbestemmingsplan. In dit traject moeten er bestuurlijke keuzes worden gemaakt. De memo vraagt op bepaalde onderdelen ook om een bestuurlijke keuze van de wethouder of het college. Het maken van deze bestuurlijke keuze vloeit voort uit de publieke taak van de wethouder of het college.’
Dit betekent dat de gemeente had en zal moeten uitleggen waarom ‘het kunnen voeren van intern beraad onevenredig wordt geschaad’, als zij vinden dat de persoonlijke beleidsopvattingen in de memo geheim moeten blijven. ‘Onevenredig’ betekent zoiets als ‘meer dan normaal het geval is’.
Van A tot Z verantwoording
Kortom, als het aan deze rechters ligt, dan moeten burgers (en de gemeenteraad), tenzij er iets uitzonderlijks aan de hand is, van A tot Z verantwoording kunnen vragen en krijgen over alle afwegingen en gebeurtenissen in de totstandkoming van bestuurlijke besluitvorming. En was dat niet precies waarom we de Woo hebben?
De vraag is alleen nog of de gemeente Nunspeet in hoger beroep gaat bij de Raad van State. Al zou het natuurlijk mooi zijn als de hoogste bestuursrechter deze uitspraak bekrachtigt.